Bojownikom niepodległości

Abrahamowicz Aleksander

(1899–po 1939)

Urodził się 30 maja 1899 r. w Turce pow. Kołomyja. Syn Kornela i Władysławy z Gebhardtów.

Po wybuchu I wojny światowej został powołany do służby w C. i K. Armii, uzyskując stopień podoficera.

Od 2 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Walczył na odcinkach V i VI (placówka Hołosko Wielkie). 5 listopada został ranny.

Po wojnie zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech. Pracował na roli. Mieszkał w osiedlu Kurhan na Polesiu.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1937, nr 64; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.