Urodził się 14 kwietnia 1897 r. we Lwowie. Syn Juliana i Józefy ze Stachiewiczów. Uczył się w C.K. III Gimnazjum im. Franciszka Józefa I we Lwowie.
Po wybuchu I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 r. służył w oddziałów strzeleckich Józefa Piłsudskiego, od 16 sierpnia w Legionach Polskich, w 1 komp. V baonu 1 pp, I Brygady LP. W marcu 1915 r. chory, leczył się w Wiedniu. Następnie powrócił do oddziału. Awansowany na stopień kpr., w połowie września leczył się w szpitalu Czerwonego Krzyża w Nowym Targu. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym w stopniu plut. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 II 1918) internowany przez Austriaków w Żurawicy.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim. Po wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920 przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. Ukończył studia rolnicze, uzyskując dyplom inżyniera. Mieszkał w Złoczowie. W roku 1934 był założycielem Przysposobienia Rolniczego w Wicyniu.
Zmarł po 1955 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 1933,171; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; „Monitor Polski” 1955 nr 99 1387.