Bojownikom niepodległości

Adam Bederski

(1893–1961)

Urodził się 5 maja 1893 r. Syn Antoniego i Elżbiety z Brzeskich.

Ukończył gimnazjum, po czym w latach 1912-1913 studiował filozofię w Berlinie i Monachium. Interesował się nowymi prądami w sztuce niemieckiej i francuskiej.

W czasie I wojny światowej należałdo tzw. Szeregów Narodowych, konspiracyjnej organizacji studentów uniwersytetu. Poeta, współpracował ze „Zdrojem” (1917-1920), w imieniu plastyków z poznańskiej grupy „Bunt”ogłaszał na jego łamach manifesty programowe. W piśmie tym reprezentował linię antymłodopolską, opowiadał się za kubistyczną odmianą ekspresjonizmu.

Od 1919 r. studiował na Uniwersytecie Poznańskim. Po rozpadzie „Buntu” w 1920 r. porzucił działalność literacką. Mieszkał w Poznaniu. Należał do spółki wydawniczej „Ostoja”. Później pracował w bibliotece Uniwersytetu Poznańskiego. Następnie był zatrudniony w komisariacie rządu w Gdyni. W okresie od 17 maja 1927 do 8 czerwca 1931 starosta powiatu lubawskiego. Potem do 1937 r. starosta w Płońsku. Następnie (do 1939 r.) w konsulacie polskimw Bratysławie.

Wybuch II wojny światowej zastał go we Francji. Po jej upadku w czerwcu 1940 r. przedostał się do Wlk. Brytanii. Zamieszkał w Penrhos w Walii i tam uczył w polskim osiedlu języka angielskiego.

Zmarł 1 czerwca 1961 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Zofią Skorną, miał syna Adama.

Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1931.