Urodził się 14 września 1898 r. w Sterdyni pow. Sokołów Podlaski. Syn Adama i Jadwigi z Kossakowskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 part LP.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w 5 pp leg. W 1924 r. był oficerem ordynansowym w Odziale Szkolnym Szkoły Podchorążych w Warszawie. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na kpt. piech., co najmniej od 1928 do 1932 r. ponownie w 5 pp leg. W 1935 r. służył w Szkole Podchorążych Piechoty. Wiosną 1939 r. był komendantem Legii Akademickiej Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. 24 sierpnia został likwidatorem Ośrodka Legii Akademickiej w Wilnie.
Podczas II wojny światowej od 2 września w nadwyżkach 80 pp w Słonimiu. Został wówczas dowódcą baonu nadwyżek. we wrześniu 1939 r. dowodził improwizowanym III baonem 179 pp rez. Brał udział w walkach z Niemcami m.in. pod Kockiem (2-6 października). Po kapitulacji oddziałów polskich dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny. W 1945 r. uwolniony.
W lutym 1946 r. przebywał w Lubece w Niemczech.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych oraz Medalem Niepodległości.
L. Głowacki, Dzialania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 255/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.