Urodził się 1 grudnia 1889 r. w Krakowie. Syn Michała, przemysłowca, i Praksedy z Doroszyńskich.
W 1913 r. ukończył farmację na Uniwersytecie Jagiellońskim, a później także chemię.
Od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 puł LP. W szczególny sposób wyróżnił się w czasie bitwy pod Kościuchnówką (4-6 lipca 1916). W stopniu kpr. był wówczas żołnierzem 3 szw.
Po 1918 r. w WP. W 1920 r. jako ppor. uczestniczył w walkach z bolszewikami. Potem przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. apt. z 1 czerwca 1919 r.
Kontynuował naukę i doktoryzował się z chemii. Pracował jako profesor na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W grudniu 1939 r. wysiedlony przez Niemców z Łodzi do Krakowa.
Zmarł 6 listopada 1942 r. w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Anną Kułakowską, miał z nią synów Tadeusza (ur. 21 XII 1922), prof. farmacji, Janusza (ur. 10 XI 1929), inżyniera architekta.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 6/1934; B. Polak, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 2, Koszalin 1993; Rocznik oficerski 1923, 1924.