Bojownikom niepodległości

Adam Boro

(1898–1918)

Urodził się 1 lutego 1898 r. w Rzeszowie (Błażowej?). Syn Stanisława i Józefy z d. Marczat (?).
Uczeń seminarium nauczycielskiego.
W czasie I wojny światowej od 30 października 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. do 20 czerwca 1915 r. w 1 komp. 2 pp LP. Następnie w baonie uzupełniającym nr 3, po czym od końca lipca był żołnierzem 1 komp. 6 pp LP. Brał udział w walkach na Wołyniu. Ranny 25 października 1915 r. pod dworem Kopne. Do 27 grudnia leczył się w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu, a natępnie przebywał w domu uzdrowieńców.
W listopadzie 1918 r. wstąpił do WP. Służył w I baonie 5 pp leg. Uczestniczył w odsieczy Lwowa.
Poległ 21 listopada 1918 r. we Lwowie i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole IX.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
Jest wymieniony na tablicy poświęconej rzeszowskim legionistom, poległym w latach 1914-1920, umieszczonej na ścianie kościoła garnizonowego w Rzeszowie.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 131/1933
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; IV Lista strat Legionów Polskich, Potrków 1916; Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, t. 1: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 131/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Rok bojów na Polesiu 1915-1916, Warszawa 1917; W obronie Lwowa i wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r., Lwów 1926; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.