Urodził się 24 listopada 1892 r. w Białymstoku. Syn Aleksandra i Celiny z Watta-Karczewskich.
Od 1918 r. w WP. Do grudnia przebywał w szkole oficerskiej w Dęblinie. Następnie do listopada 1919 r. dowodził komp. Potem (do lutego 1920 r.) komendant szkoły podoficerskiej. Do maja tego roku zajmował stanowisko adiutanta X BP oraz adiutanta pułku. Później (do lipca) dowódca komp. i w zastępstwie baonu. Do końca roku adiutant grupy operacyjnej oraz brygady piechoty.
W 1921 r. oficer sztabu dywizji piechoty, a w 1922 r. dowódca baonu. Zweryfikowany jako mjr piech. Z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. komendant kadry baonu zapasowego 14 pp. W 1924 r. był p.o. zastępcy dowódcy pułku, zaś w 1925 r. dowódcą baonu. W 1926 r. sprawował funkcję kwatermistrza pułku. Awansowany 1 stycznia 1927 r. na ppłk. piech., w 1928 r. był dowódcą I baonu 19 pp. A od sierpnia 1929 r. komendantem m. Łodzi. Po 1935 r. został komendantem KRU Łódź Miasto II.
Członek Ligi Morskiej i Rzecznej (potem: Ligi Morskiej i Kolonialnej).
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, został komendantem m. Łucka. Po agresji sowieckiej 18 września został aresztowany przez komunistów i postawiony przed sądem polowym.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony czterokrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, teczka 701/1/121; W.K. Cygan, Kresy w ogniu. Wojna polsko-sowiecka 1939,Warszawa 1990; „Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.