Bojownikom niepodległości

Adam Erazm Stanisław Witold Rafał Larysz–Niedzielski

(1901-1971)

Urodził się 13 września 1901 r. w Śledziejowicach koło Wieliczki. Syn Stanisława i Apolonii z Walewskich.

Uczył się w szkole realnej w Wieliczce. Należał wówczas do skautingu, był kurierem przy oddziale „Sokoła”.

W czasie I wojny światowej od 25 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Był kurierem przy Komendzie Legionów w Krakowie, zaś w latach 1914-1915 pracowal w gospodzie legionistów w Wiedniu i wszytkich tamtejszych organizacjach, wspierających czyn legionowy. Równocześnie kształcił się w polskiej szkole.

W 1916 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 3 szw. 2 puł LP.

Podczas kryzysu przysięgowego w Legionach w lipcu 1917 r. zbiegł do domu. Jesienią wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej w Bieżanowie (obecnie część Krakowa). Uczestniczył w akcji umożliwiania dezercji legionistów wysyłanych na front włoski.

W czerwcu 1918 r. uzyskal maturę.

Brał udział w rozbrajaniu Austriaków w Wieliczce (1 listopada 1918). W stopniu plut. na czele oddziału rozbił bandę dezerterów rabująca Gdów. Następnie od około 10 listopada w 2 pszwol. Brał udział w całej kampanii ukraińskiej. Następnie w rezerwie.

Kształcił się w Akademii Rolniczej w Bydgoszczy.

W 1920 r. zgłosil się ochotniczo do Wojska Polskiego. Służył w 2 pszwol. W 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. kaw., a 1 stycznia 1937 r. na rtm rez. kaw.

Ukończył Akademię Rolniczą, uzyskując dyplom inżyniera, a także szkołę handlową w Krakowie.

Odbył praktykę rolniczą w Babicy koło Rzeszowa. Następnie objął posadę w majątku Sichów koło Stryja. W latach 1924-1927 gospodarował w majątku rodziców w Śledziejowicach. Od 1927 r. pracował jako handlowiec przeważnie w dziedzinie lasów i spraw parcelacyjnych. Następnie pracował w firmie „Automotor’ w Krakowie. W 1937 r. zamieszkał w Warszawie.

Członek Związku Legionistów Polskich, Związku Peowiaków (prezes oddziału krakowskiego) i Związku Strzeleckiego.

W 1939 r. zmobilizowany do WP, służył w nadwyżkach 1 psk w Ośrodku Zapasowym Mazowieckiej i Pomorskiej BK w Garwolinie. Następnie przedostał się na zachód. W Polskich Siłach Zbrojnych służył w 10 psk. Sprawował funkcję II zastępcy dowódcy pułku. Uczestnik kampanii 1944-1945. Awansował na mjr. rez. kaw.

Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Londynie. Był dyrektorem firmy Tazab.

Zmarł 6 listopada 1971 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Puenty Vale.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi z mieczami i Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 19 IV 1932) z Zofią Jaroszewską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 109/1932
Źródła

CAW, I.482.26-1885, VM; R. Gużkowska-Janicka, Bursztyn, „Żołnierz Polski” nr 30/1935; „Monitor Polski” nr 109/1932; „Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej” nr 64/1971; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.