Bojownikom niepodległości

Adam Falęcki

(1898–1940)

Urodził się 24 grudnia 1898 r. w Brodach. Syn Antoniego.

Uczeń gimnazjum.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. 2 pp LP. Ranny 17 czerwca 1915 r. pod Rokitną. W sierpniu przebywał w szpitalu legionowym w Kamieńsku. Później w 8 komp. 6 pp LP. Ranny na Wołyniu. Awansował do stopnia plut.

Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski.

P 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

Uzyskał maturę we Lwowie, po czym studiował medycynę na tamtejszym Uniwersytecie Jana Kazimierza. W 1928 r. zyskał dyplom lekarski.

Praktykował jako lekarz stomatolog. Mieszkał w Bielsku, a potem w Cieszynie, gdzie pracował jako lekarz domowy Ubezpieczalni Społecznej.

Członek Polskiego Związku Zachodniego.

Podczas II wojny światowej aresztowany przez Niemców Był więziony w obozie koncentracyjnym w Mauthausen, skąd 14 sierpnia 1940 r. wywieziono go do obozu koncentracyjnego w Dachau.

Tam zmarł 3 września1940 r.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5kl., Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J.B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej t. 1, Wrocław 1997; Historia 6 Pułk Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t I: Tradycja, Warszawa 1939; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 179/1931; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.