Urodził się 26 lipca 1894 r. w Wieliczce. Syn Kazimierza i Marii z Wieniawa-Długoszowskich.
W latach 1905-1913 uczył się w III Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie, po czym podjął studia na Wydz. Filozoficznym Uniwersytecie Jagiellońskim.
Od 1909 do 1911 r. członek ZWC w Krakowie, następnie w II PDS. Należał do Organizacji Młodzieży Narodowej i skautingu.
Od 1912 r. był członkiem krakowskiego AZS.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Początkowo w baonie formowanym na Dębnikach w Krakowie, potem w oddziale sanitarnym 3 pp LP. Brał udział w kampanii karpackiej.23 czerwca 1915 r. zwolniony z Legionów.
Po 1918 r. w WP. W stopniu ppor. piech. służył w oddziale sanitarnym Szpitala Zapasowego nr 8 w Krakowie. Po zakończeniu wojny z bolszewikami w rezerwie.
W niepodległej Polsce kontynuował studia na Wydz. Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i 17 czerwca 1923 r. uzyskał doktorat.
Poświęcił się wówczas pracy pedagogicznej i naukowej. Brał udział w międzynarodowym zjeździe geografów w Egipcie (1924 r.). W 1929 r. zamieszkał w Warszawie. Pracował zawodowo jako nauczyciel w gimnazjum im. Władysława IV oraz był kierownikiem pracowni geograficznej Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1932 r. został st. asystentem Instytutu Geografiicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Autor prac m.in. popularyzujących wiedzę o Tatrach.
Sportowiec: wioślarz, narciarz, taternik, krajoznawca, podróżnik (był m.in. w Egipcie, Sudanie, Azji Mniejszej) i działacz sportowy.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. Uczestnik tajnego nauczania. W kwietniu 1942 r. aresztowany przez Niemców. Już 24 kwietnia przywieziony do obozu koncentracyjnego w Auschwitz (nr więźnia 32 506).
Zmarł 27 maja 1942 r. w obozie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 296/1931; B. Tuszyński, Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939-1945, Warszawa 1999.