Bojownikom niepodległości

Adam Gielata

(1892-1965)

gielata adamUrodził się 31 marca 1892 r. w Czudecu pow. Strzyżów. Syn Jana i Katarzyny z Kowalskich.

Od 1903 r. uczył się w I Gimnazjum w Rzeszowie, w którym w 1911 r. uzyskał maturę. W latach 1911-1912 studiował na Wydz. Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, po czym do 1914 r. na Wydz. Prawa.

Od 1912 r. członek Zw. Walki Czynnej i Zw. Strzeleckiego.

W czasie I wojny światowej w sierpniu 1914 r. zmobilizowany do armii austro-węgierskiej. Od lutego 1915 r. w 20 pp, walczył na froncie włoskim. W styczniu 1916 r. mianowany ppor. rez. piech. W składzie 10 pp uczestniczył w działaniach na froncie rosyjskim, gdzie w lipcu dostał się do niewoli. Następnie w maju 1918 r. powrócił do kraju i podjął służbę w prowianturze baonu zapasowego 20 pp. Członek organizacji „Wolność”, stanowiącej ekspozyturę POW w armii austriackiej ps. „Zgred”. Brał udział w rozbrojeniu garnizonu austro-węgierskiego w Tarnowie (30/31 października 1918).

Następnie w WP. Służył w prowianturze 1 psp. Od lipca 1919 r. w MSWojsk.

Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w Dep. X Przemysłu Wojennego MSWojsk (1923, 1924). Zajmował stanowisko kierownika referatu. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na mjr. art., w 1928 r. pełnił służbę w Dep. Uzbrojenia MSWojsk, a w 1932 r. w Biurze Ogólno-Organizacyjnym MSWojsk. 19 marca 1939 r. awansował na ppłk. uzbr. Był wówczas szefem wydz. przemysłu wojennego w Biurze Przemysłu Wojennego MSWojsk.

Po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. Był m.in. II zastępcą dowódcy Szkół Junaków w Libanie (1944-1945). Po zakończeniu wojny i demobilizacji powrócił do kraju.

Zmarł 12 lipca 1965 r. w Mysłowicach i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.

Odznaczony orderem Polonia Restituta 5 kl., złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.

Żonaty, miał cztery córki.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 235/1933
Źródła

J. Giza, Organizacja „Wolność” 1918. Polska konspiracja niepodległościowa w cesarsko-królewskiej armii podczas I wojny światowej i losy jej bohaterów, Kraków 2011; J. Giza, Sądecki garnizon i jego żołnierze w pierwszych latach niepodległości 1918-1922, Kraków 2015; „Monitor Polski” nr 235/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.