Urodził się 16 grudnia 1886 r. w Bystrzycy pow. Cieszyn. Syn Pawła i Ewy z Wallachów.
Od 9 listopada 1918 r. w stopniu wachm. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Służył w ekspozyturze żandarmerii na odcinku II.
Od 1919 r. w stopniu podkomisarza (mianowany 1 grudnia) w Policji Państwowej. Od 1 grudnia 1919 do 18 września 1920 r. był komendantem okręgowej rezerwy Policji Państwowej we Lwowie. Wyróżnił się podczas walk z bolszewikami. Od 19 września 1920 do 4 sierpnia 1937 r. sprawował funkcję komendanta powiatowego policji w Rohatyniu, Śniatyniu i Tłumaczu. 1 lipca 1930 r. awansował na komisarza. Od 5 sierpnia 1937 r. komendant powiatowy policji w Łunińcu, zaś od 12 maja 1939 r. – w Lubartowie.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w bitwie pod Kockiem (1-6 października). Podczas okupacji niemieckiej był komendantem powiatowym „granatowej policji” w Mińsku Mazowieckim. Mieszkał przy ul. Stankowizna 4. Działał na rzecz Niemców, w brutalny sposób przesłuchując aresztowanych Polaków. Skazany przez konspiracyjny Wojskowy Sąd Specjalny na karę śmierci.
Zastrzelony 27 maja 1944 r. na ul. Stankowizna w Mińsku Mazowieckim. Pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Karoliną Mironowicz, miał troje dzieci.
S. Kuligowski, Mińsk Mazowiecki w latach 1939-1944, Mińsk Mazowiecki 2020; R. Litwiński, Korpus policji w II Rzeczypospolitej. Służba i życie prywatne, Lublin 2007; „Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 2, 3, Lwów 1936, 1939; D. Sitkiewicz, Wobec dwóch wrogów: raporty kontrwywiadowcze obwodu „Jamnik”-„Kamień” Armii Krajowej kwiecień-lipiec 1944 r., „Rocznik Mińsko-Mazowiecki” t. 22/2014; R. Wojtkowski, Listy proskrypcyjne funkcjonariuszy Policji Państwowej sporządzone przez NKWD, w: Zbrodnia nie ukarana. Katyń-Twer-Charków, Warszawa 1996.