Urodził się 7 listopada 1900 r. w Praszce. Syn Ludwika Jana.
Od 1913 r. uczył się w gimnazjum Z. Wielopolskiego, a od 1917 r. w gimnazjum męskim Wojciecha Górskiego w Warszawie. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r., po czym wstąpił ochotniczo do WP.
Służył w 3 puł, następnie był instruktorem w wojskach łączności. Od września 1920 r. dowódca komp. telegraficznej syberyjskiej. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Wyjechał na Górny Śląsk. Brał udział w III powstaniu śląskim (od maja 1921 r.). Był szefem łączności 5 baonu Podgrupy „Butrym”.
Od 1921 r. należał do PPS. Działał w Praszce, Wieluniu i Kaliszu. W 1922 r. był sekretarzem Rady Zw. Zawodowych w Kaliszu i równocześnie funkcjonariuszem Zarządu Okręgowego okręgu łódzkiego Zw. Zawodowego Włókniarzy. Wiosną 1924 r. wyjechał do Kalisza, gdzie w lipcu zorganizował oddział Niezależnej Socjalistycznej Partii Pracy. Był jej członkiem do 1926 r., potem przeszedł do BBWR. Mieszkał w Wieluniu, gdzie w 1928 r. wybrano go radnym. Utworzył tam Klub Radnych BBWR. Od marca 1933 r. kierował sekretariatem Rady Powiatowej BBWR w Wieluniu, a jednocześnie od maja tego roku był wiceprezesem łódzkiego Zarządu Okręgowego Legionu Śląskiego. Wkrótce potem przeniósł się do Łodzi. Był kupcem, właścicielem domu towarowego „Globus” w Białymstoku.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
A.K. Kunert, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 64/1937.