Urodził się 24 kwietnia 1896 r. w Brzeżanach. Syn Franciszka i Katarzyny z Domańskich.
Ukończył szkołę powszechną w rodzinnym mieście.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 1 pp LP. Od grudnia 1915 do czerwca 1916 r. w 3 komp. 4 pp LP. Jesienią przydzielony do Inspektoratu Werbunkowego w Kaliszu. W 1917 r. przebywał na kursie wyszkolenia nr 4.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W październiku był żołnierzem 6 komp. 2 pp LP, a potem pełnił służbę w Dowództwie Uzupełnień korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski, gdzie dostał się do niewoli.
Tam wstąpił do formowanych polskich oddziałów, z którymi przybył do Francji i wszedł w skład Armii Polskiej. Z nią wiosną 1919 r. powrócił do kraju.
Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. W listopadzie 1919 r. sprawował funkcję adiutanta w Urzędzie Gospodarczym Dowództwa Okręgu Etapowego Wołkowysk gen. Stanisława Pruszyńskiego.
W niepodległej Polsce pełnił zawodową służbę wojskową. W 1933 r. posiadał stopień chor. Służył wówczas w Składnicy Materiałów Intendentury w Grudziądzu.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
„Monitor Polski” nr 102/1933; S. Wiszniewski, Brzeżańczycy przy odbudowie państwa polskiego od 1831 do 1920 r., Lwów 1938.