Bojownikom niepodległości

Adam Goździewski

(1890-po 1932)

Urodził się 1 stycznia 1890 r. w dworze Obertasów w Zazulach pow. Złoczów (we Lwowie?).

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. W składzie II Brygady brał udział w kampanii karpackiej. Od maja 1915 r. służył w 4 komp. 4 pp LP. W jej składzie 15 lipca 1915 r. wyruszył na front. Ranny 22 lipca pod Borzechowem, leczył się w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie, w sierpniu w Wiedniu, zaś we wrześniu przebywał w domu uzdrowieńców w Kierling. Od 1916 r. w 1 baterii haubic 1 part LP.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu ogn. służył w 2 baterii part. W czasie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej. Internowany w Bustyahaza.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 46 part.

Od 1918 r. w WP. W marcu 1919 r. w stopniu ppor. art. był oficerem 4 baterii 1 pap w grupie gen. Zygmunta Zielińskiego.

Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. art., był oficerem ordynansowym w komendzie poligonu artylerii w Brześciu nad Bugiem (1923, 1924). W 1928 r. w 6 pac. Przeniesiony do służby uzbrojenia, w 1932 r. służył w Pomocniczej Składnicy Uzbrojenia nr 6.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 218/1931
Źródła

Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.