Urodził się 10 sierpnia 1885 r. w Podgórzu (obecnie część Krakowa). Syn Ferdynanda i Florentyny z Dąbrowskich.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Do 26 października służył w 2 pp LP. Od 1 lutego 1915 r. w V baonie I Brygady i 7 pp LP. Awansowany 26 stycznia 1916 r. na st. szer., 7 kwietnia na kpr. i 3 listopada na plut. Następnie w komp. saperów. Od 13 lipca 1917 r. w komendzie placu LP w Przemyślu.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służbę kontynuował w komendzie placu w Przemyslu. Awansował na sierż. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) 22 lutego internowany przez Austriaków w Żurawicy.
Zwolniony, 12 kwietnia został wcielony do armii austro-węgierskiej. Walczył na froncie włoskim.
W niepodległej Polsce w końcu lat 30. pracował jako sekretarz starostwa w Tarnowie.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
„Monitor Polski” nr 64/1937.