Bojownikom niepodległości

Adam Laszuk

(1893-1939)

Urodził się 11 października 1893 r. w Hrudzie pow. Biała Podlaska. Syn Bazylego i Heleny z Panasiuków.

W 1912 r. jako pierwszy organizował skauting w Łukowie.

Po 1918 r. w WP. Wiosną 1919 r. w stopniu kpt. piech. był dowódcą 1 szw. 4 samodz. dyonu Straży Granicznej. We wrześniu dowodził 2 szw. 1 szamodz. dyonu Wojskowej Straży Granicznej.

Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., był p.o. dowódcy I baonu 49 pp (1923) oraz p.o. kwatermistrza tego pułku (1924). Awansowany 1 stycznia 1927 r. na mjr. piech., był dowódcą II baonu 66 pp (1928), po czym służył w 30 pp (1932) i od listopada 1934 r. jako dowódca baonu KOP „Ludwikowo”. W 1935 lub 1936 r. przeniesiony w stan spoczynku.

Należał do Zw. Oficerów RP w stanie spoczynku (sekretarz Zarządu Okręgu Pomorskiego).

Działacz OZN, był szefem Służby Młodych Okręgu Pomorskiego.

Zmarł 12 sierpnia 1939 r. w Toruniu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Garnizonowym nr 1.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.

Żonaty z Wanddą Ganasińską, miał troje dzieci m.in. córkę Krystynę (ur. 1932) zamężną Kułakowską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 27/1934
Źródła

Gala Stulecia Harcerstwa w I LO im. T. Kościuszki w Łukowie, 19.02.2011 r., „Nowa Gazeta Łukowska” nr 3/2011; „Monitor Polski” nr 27/1934; Odezwa do oficerów w stanie spoczynku, „Dziennik Bydgoski” nr 189/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.