Urodził się 2 lutego 1898 r. w Kijowie. Syn Bronisława i Zofii z Opalińskich.
Ukończył gimnazjum w Kijowie (1916).
Podczas I wojny światowej od 1917 r. należał do Polskiej Organizacji Wojskowej ps. „Ostoja”. W 1918 r. służył w III Korpusie Polskim.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. W stopniu sierż. służył w 1 Pułku Piechoty leg. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Po jej zakończeniu w rezerwie. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. kaw., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. kaw.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Warszawie. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Literat, autor nowel i opowiadań. W latach 1938–1939 pracował w MSZ.
Działacz BBWR i Obozu Zjednoczenia Narodowego.
Podczas II wojny światowej zmobilizowany do WP, brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Następnie uczestniczył w działalności konspiracyjnej w szeregachSZP/ZWZ/AK. Współpracował z „Biuletynem Informacyjnym”. W 1944 r. awansował do stopnia mjr. rez.
Po zakończeniu wojny służył w Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj oraz w organizacji WiN. Szykanowany przez władze komunistyczne, utrzymywał się z dorywczych tłumaczeń z języka rosyjskiego. W 1955 r. został lektorem języka rosyjskiego na Politechnice Warszawskiej.
Zmarł 12 marca 1963 r. w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty, miał syna Andrzeja.
A. Lenkiewicz, Kawalerowie Polski Niepodległej cz. 2, bmdw; „Monitor Polski” 1937, nr 64; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003.