Bojownikom niepodległości

Adam Władysław Buczma

(1898–1941)

Adam Władysław BuczmaUrodził się 6 grudnia 1898 r. w Wojtkowej pow. Dobromil. Syn Ignacego, urzędnika, i Heleny z Chmielewskich. Brat Jana Tadeusza (zob.). Ukończył dwie klasy gimnazjum, po czym pracował jako praktykant handlowy. Członek Zw. Strzeleckiego. W czasie I wojny światowej w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. 3 sierpnia 1914 r. przydzielony do 1 komp. kadrowej, 6 sierpnia w jej składzie wyruszył na front. 19 września przeniesiony do 4 komp. III baonu 1 pp LP, 23 grudnia został ranny w bitwie pod Łowczówkiem. Leczył się do 25 maja 1915 r. Przydzielony do III baonu 6 pp LP, w lutym 1916 r. powrócił do III baonu 1 pp LP. Następnie był żołnierzem oddziału km 5 pp LP. Po kryzysie przysięgowym 9 września 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej, walczył na froncie włoskim. Od 28 października 1918 r. w WP. Początkowo uczestniczył w działaniach przeciwko Ukraińcom (oddział rtm. J. Machnickiego, od 15 marca 1919 r. 2 pszwol), a potem bolszewikom. 1 stycznia 1920 r. otrzymał stopień st. szwol. Po zakończeniu działań wojennych w listopadzie 1920 r. przeniesiony do szwadronu przybocznego NW, w którym 1 kwietnia 1921 r. awansował na plut. Podjął zawodową służbę wojskową i 1 stycznia 1922 r. otrzymał stopień wachm. Służył w szwadronie przybocznym Prezydenta RP. Po 1932 r. awansował na st. wachm. Przeniesiony w stan spoczynku, zamieszkał w Boernerowie koło Warszawy. Członek Zw. Legionistów Polskich (Koło b. żołnierzy 1 pp LP). Zmarł 2 kwietnia 1941 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kwat. legionowa B-5. Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych. Żonaty z Anielą N.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 167/1932
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; J.M. Majchrowski, Pierwsza Kompania Kadrowa. Portret oddziału, Kraków 2014; „Monitor Polski” nr 167/1932.