Urodził się 30 maja 1898 r. w Libawie na Łotwie. Syn Antoniego, robotnika, oraz Teresy z Laudańskich. Miał pięcioro rodzeństwa, dwie siostry i trzech braci, między innymi starszego Franciszka (zob.).
Po wybuchu I wojny światowej z rodzicami przeniósł się do Homla, gdzie służył w tamtejszej komórce Polskiej Organizacji Wojskowej, do której wciągnął brata Franciszka.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) pracował jako prof. gimnazjalny w Poznaniu.
Po wybuchu II wojny światowej, 10 listopada 1939 r. został aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie w Forcie VII, skąd po kilku dniach został wywieziony i najprawdopodobniej zamordowany.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1937, nr 259.