Urodził się 20 listopada 1894 r. w Łosośnej pow. Augustów.
Służył w 5 Dywizji Syberyjskiej.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 i awansowany 1 stycznia 1930 r. na kpt. piech., co najmniej od 1923 r. w 77 pp. Wiosną 1939 r. był oficerem mobilizacyjnym pułku. Po przeprowadzonej mobilizacji w końcu sierpnia przydzielony do Ośrodka Zapasowego 19 DP.
W jego składzie wziął udział kampanii 1939 r. Uczestniczył m.in. w obronie Grodna przeciwko Sowietom (21 września). Następnie przeszedł na Litwę, gdzie został internowany. Po aneksji Litwy przez ZSSR od 13 lipca 1940 r. więziony w Kozielsku, a od 2 lipca 1941 r. w Griazowcu. Zwolniony 3 września w następstwie umowy Sikorski-Majski, wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR. Dowodził II baonem 15 pp. W sierpniu 1942 r. przeszedł z armią do Iranu.
Po II wojnie światowej zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 18 marca 1965 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu Highgate kwat. 85.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty ze Stanisławą Rybicką (zob.).
K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2005.