Urodził się 9 stycznia 1897 r. w Stanisławowie. Syn Karola i Alojzy z Kryhenbilów.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Prawdopodobnie początkowo służył w II baonie 1 pp LP, a potem w 2 pp LP. Potem w 10 komp. 3 pp LP. Ranny w lipcu 1916 r. podczas walk na Wołyniu. Leczył się w szpitalu Obrony Krajowej w Rzeszowie. Po kryzysie przysięgowym w Legionach z lipca 1917 r. pozostał w pułku.
Uczestniczył w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Po dołączeniu do II Korpusu Polskiego wcielony do 16 pstrz. Brał udział w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja), podczas której dostał się do niewoli. Powrócił z niej 17 lutego 1919 r.
Wstąpił do WP. Był podoficerem 3 pp leg. Podczas wojny z bolszewikami w lipcu 1920 r. w rejonie Mińska Litewskiego dostał się do niewoli. Po wojnie 15 maja 1921 r. powrócił do kraju.
Zdemobilizowany, pracował w PKP.
1 maja 1922 r. podjął zawodową służbę wojskową. Służył w 3 pp leg, Wojskowym Więzieniu Karnym w Stanisławowie i w 49 pp. W stopniu st. sierż. był podoficerem w 2 komp. Od 1 marca 1931 r. sprawował funkcję instruktora przysposobienia wojskowego.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, i Krzyżem Walecznych.
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie Legionów Polskich pochodzenia żydowskiego, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 132/1931; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.