Urodził się 20 grudnia 1897 r. w Ryglicach pow. Tarnów.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1923 do 1932 r. służył w 54 pp. Z dniem 1 stycznia 1931 r. awansował na kpt. piech. W czerwcu 1933 r. przeniesiony do 79 pp. Dowodził komp. Wiosną 1939 r. był komendantem obwodowym PW w Słonimiu przy 79 pp.
Podczas kampanii 1939 r. dowodził baonem marszowym 79 pp, przemianowanym na II baon 179 pp rez. Brał udział w walkach z Niemcami i Sowietami. Po bitwie pod Kockiem 6 października dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu II C w Woldenbergu.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; Historia 79 Pułku Piechoty Strzelców Słonimskich imienia hetmana Lwa Sapiehy, Warszawa 1996; „Monitor Polski” nr 287/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.