Urodził się 13 lutego 1891 r. w Małobądzu pow. Będzin. Syn Joachima i Karoliny z Lewickich, brat Mateusza (zob.).
W latach 1909–1912 studiował na uniwersytecie we Fryburgu. Wspólnie z bratem należał do organizatorów „Filarecji” w Szwajcarii. Organizował akcję bojkotu matur rosyjskich gimnazjów na ziemiach polskich, w związku z czym musiał opuścić Szwajcarię. Zamieszkał w Krakowie.
Od 1913 r. należał do „Promienia” a od 17 stycznia1914 r. do Zw. Strzeleckiego, w którym ukończył kurs podoficerski. Działał na terenie Zagłębia Dąbrowskiego, prowadząc akcję propagandowo-organizacyjną.
W czasie I wojny światowej 17 września 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich ps. „Dan”. Początkowo służył w VI baonie, a potem w V baonie 7 pp LP, uzyskując stopień sierż. Ze względu na stan zdrowia w 1916 r. na mocy superrewizji został przeniesiony do służby tyłowej. Pełnił ją w stacji zbornej LP w Wiedniu. Podczas kryzysu przysięgowego latem 1917 r. prowadził agitację przeciwko jej złożeniu, za co został przeniesiony do Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku.
Od 28 listopada 1918 r. pracował jako pomocnik referenta w Dep. Prawno-Ekonomicznym MSZ. Podczas wojny z bolszewikami w 1920 r. był instruktorem w baonie ochotniczym w obronie Warszawy. Brał udział w akcji propagandowej skierowanej przeciwko bolszewikom.
Po wojnie powrócił do pracy w Dep. Prawno-Ekonomicznym MSZ. 1 października 1928 r. został prowizorycznym referendarzem, 1 styczna 1934 r. prowizorycznym radcą, a w listopadzie 1937 r. radcą (od 1 maja w referacie archiwalnym gabinetu ministra). Był redaktorem codziennego przeglądu prasy zagranicznej ministerstwa.
Dalsze jego los są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 296/1931.