Urodził się 31 lipca 1874 r. w Elżbietowie gm. Sokołów. Syn Konrada i Ludwiki z Dąbrowskich. Pracował jako ślusarz. Od 1902 r. członek PPS ps. „Żelazny”. Działał na terenie Warszawy – był kolporterem nielegalnej literatury, zbierał składki na cele partyjne, był sędzią partyjnym na terenie fabryki „Włochy”, w której pracował zawodowo. Aresztowany 22 lipca 1907 r., przez trzy miesiące był więziony na Ratuszu w Warszawie oraz w Modlinie. Skazany administracyjnie na zesłanie do Kowla na czas trwania stanu wojennego. Zbiegł z zesłania i powrócił do Warszawy. Ponownie aresztowany 22 sierpnia 1908 r., przez pięć miesięcy przebywał w więzieniu mokotowskim w Warszawie i w Brześciu nad Bugiem. Następnie skazany na zesłanie do guberni wołogodzkiej na okres dwóch lat. W niepodległej Polsce mieszkał w Aleksandrowie Łódzkim. W końcu lat 30. pozostawał na emeryturze. Zmarł po 1938 r. Odznaczony Medalem Niepodległości.
S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937; „Monitor Polski” nr 140/1938.