Urodził się 3 sierpnia 1896 r. we Lwowie. Syn Markusa i Edki (Ety) z Rabonów. Brat Zygmunta (zob.).
Ukończył czteroklasową szkołę powszechną, po czym pracował zawodowo jako rzeźnik.
W czasie I wojny światowej od 28 lipca 1915 r. w Legionach Polskich ps. „Abraham Bores”. Służył w 7 komp. 6 pp LP. W jej składzie 12 września wyruszył na front. Uczestniczył w walkach na Wołyniu. Chory, 14 stycznia 1916 r. został odesłany do szpitala. Potem powrócił do komp. Ponownie chory, 23 kwietnia 1917 r. odszedł do szpitala. Przebywał m.in. w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Od 31 maja 1917 r. w 2 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. przeszedł do Polskiego Korpusu Posiłkowego. W czasie przejścia II Brygady pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej i został internowany w Huszt.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej.
Od 20 grudnia 1918 r. w WP. Służył w 39 pp, uzyskując stopień kpr. Brał udział w walkach z Ukraińcami oraz bolszewikami. Ranny w 1920 r. w czasie działań na froncie litewsko-białoruskim. Po zakończeniu działań wojennych w grudniu zdemobilizowany.
Powrócił do Lwowa. Pracował jako handlarz uliczny. Od 1932 r. był listonoszem.
Należał do Zw. Legionistów Polskich, Zw. b. Więźniów Ideowych, Zw. Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski, LOPP i PCK.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 217/1932; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.