Urodziła się 14 kwietnia 1896 r. w Tyflisie. Córka Serafina, wojskowego farmaceuty, i Marii z d. Lemke.
Po śmierci matki w 1912 r. przyjechała do siostry do Warszawy. Tam podjęła naukę w prywatnym gimnazjum Jadwigi Kowalczykówny i Jadwigi Jawurkówny.
W czasie I wojny światowej zapewne w 1915 r. wyjechała na Kaukaz, skąd w 1916 r. powróciła do Warszawy. W niepodległej Polsce mieszkała pod Warszawą, a w końcu lat 20. przeniosła się do Warszawy.
Pracowała społecznie jako opiekunka dzieci w Robotniczym Tow. Przyjaciół Dzieci, angażowałą się też w działalności teatru kukiełkowego BAJ.
Podczas II wojny światowej powróciła do rodzinnego gospodarstwa w Ostrówku pod Warszawą. Uczestniczyła w akcji pomocy prześladowanym przez Niemców Żydom m.in. ukrywała ich w swoim mieszkaniu na Bielanach. Udzieliła pomocy kilkudziesięciu (z tego 22 znanym z nazwiska) osobom.
Po zakończeniu wojny z ramienia Robotniczego Tow. Przyjaciół Dzieci zorganizowała i kierowała żłobkiem i przedszkolem na Ujazdowie. Brała też udział w ponownej organizacji teatru kukiełkowego BAJ.
Zmarła 5 lutego 1980 r. w Warszawie i została pochowana na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 125.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie otrzymała tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Zamężna (od 1918 r.) z Samuelem Józefem Lipszycem, miałą siedmioro dzieci córki Marię (ur. 9 VIII 1919), Zofię, Ninę, Wisnę (16 IV 1926-13 X 2020), Jadwigę oraz synów Grzegorza Tadeusza i Leopolda.
„Monitor Polski” nr 287/1931; J. Ryltowa, Polacy ratujący Żydów: Aldona Lipszycowa z d. Jastrzębska, www.historia.org.pl/2015/08/14/aldona-lipszycowa-z-d-jastrzebska/ [dostęp 7 XI 2021].