(1902–1976)
Urodził się 16 lipca 1902 r. w Tarnopolu. Syn Kajetana i Kazimiery z d. Pihut.
W czasie I wojny światowej w POW.
Po 1918 r. w WP. Później w rezerwie. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech.
Ukończył studia prawnicze, uzyskując magisterium.
W latach 30. mieszkał zapewne w Kalwarii Zebrzydowskiej. Był sędzią grodzkim.
Podczas II wojny światowej służył m.in. w 2 Korpusie Polskim. Awansowany na por. rez. piech., był oficerem Oddz. Informacyjnego Bazy korpusu.
Po wojnie i demobilizacji pozostał na emigracji.
Zmarł 12 stycznia 1976 r. na terenie Hiszpanii.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” nr 131/1933; Rocznik oficerski 1934.