Urodził się 19 czerwca 1901 r. w Brzesku, Krakowskie. Syn Franciszka i Franciszki z Gdowskich.
W czasie I wojny światowej należał do POW w Brzesku ps. „Dąbski”.
Ukończył studia medyczne, uzyskując w 1926 r. dyplom lekarski. W 1928 r. praktykował w Katowicach.
W 1938 r. prowadził praktykę w Ostrzeszowie.
Po kampanii 1939 r. był lekarzem obwodowym i naczelnym lekarzem w Ubezpieczalni Społecznej w Radomsku.
Brał udział w działalności konspiracyjnej – sprawował funkcję łącznika Komendy Okręgu AK Radom. Aresztowany 17 października 1943 r. przez Niemców. Był więziony w Radomiu w tamtejszym więzieniu gestapo.
Tam 23 listopada 1943 r. zmarł podczas przesłuchania.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Florentyną Janotową, miał z nią synów Ryszarda (ur. 1932) i Ignacego (ur. 1932).
Jego nazwisko znajduje się na tablicy na murze starego Cmentarza Parafialnego w Brzesku upamiętniającej mieszkańców powiatu brzeskiego, zamordowanych podczas II wojny światowej.
J.B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar II wojny światowej t. 1, 2, Wrocław 1997, Warszawa 1999; „Monitor Polski” nr 64/1937; Sprawozdanie Związku Gospodarczego Lekarzy Polaków na Śląsku za rok 1928, bmdw.