(1897–1931)
Urodził się 3 stycznia 1897 r. w Rzeszowie. Syn Władysława i Julii z Danielkiewiczów. Brat Józefa (zob.).
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 6 pp LP, uzyskując stopień st. szer.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., co najmniej od 1923 do 1928 r. służył w 38 pp. Następnie był oficerem DOK nr X.
Zmarł 29 czerwca 1931 r. w Boryni pow. Turka. Pochowany na cmentarzu w Przemyślu.
Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.
Źródła
„Dziennik Personalny MSWojsk” nr 7/1931; „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928.