Urodził się 4 października 1896 r. w Różanie pow. Maków Mazowiecki. Syn Bolesława i Józefy z Gumowskich.
W czasie I wojny światowej w POW ps. „Falski”.
Od 1918 r. w WP. Służył w 32 pp. Brał udział w wojnie z bolszewikami. W 1923 r. przeniesiony do rezerwy. Ukończył kurs w Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty nr 8 (1929 r.) i z dniem 1 września tego roku otrzymał stopień ppor. rez. piech.
Pracował zawodowo jako nauczyciel. Był kierownikiem Szkoły Powszechnej w Dziatkowicach pow. kobryński.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na por.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 93/1937; Rocznik oficerski rezerw 1934.