Urodził się w 1887 r. na Kijowszczyźnie. Brat Stanisława (zob.).
Ukończył studia ekonomiczne i prawnicze w Kijowie.
Członek Organizacji Młodzieży Narodowej. W 1907 r. był współorganizatorem Narodowego Zw. Chłopskiego, powstałego w wyniku oderwania sekcji wiejskiej od Ligi Narodowej. Należał do „Zetu”, od 1914 r. członek jego Komitetu Centralnego.
Jako student należał do ZWC w Kijowie.
Na początku I wojny światowejprzyjechał do Warszawy. Uuczestniczył w działalności związanej z POW Wolnej Szkoły Wojskowej. Jednocześnie pracował w Konfederacji Stronnictw Niepodległościowych, był współzałożycielem PSL-Wyzwolenie, reprezentował Organizację Młodzieży Narodowej w Centralnym Komitecie Narodowym (od lipca 1916 do maja 1917 r.) i Radzie Narodowej, których był współzałożycielem. Należał do najwybitniejszych przywódców politycznych ruchu niepodległościowego.
Poszukiwany przez Niemców, wyjechał na teren okupacji austriackiej. Był przewodniczącym konferencji braterskiej „Zetu” okręgów warszawskiego i lubelskiego w Lublinie. Organizator Straży Kresowej (od lutego 1918 r.). W 1918 r. z grupą starszych członków OMN utworzył Zw. Młodej Polski. Latem tego roku należał do 12. osobowej grupy członków „Zetu”, inickjatorów powstania na początku listopada Zw. Patriotycznego i wszedł w skład jego pierwszej Centralizacji.
W czasie epidemii tyfusu na Chełmszczyźnie zaraził się, ratując innych, i zmarł 1 kwietnia 1919 r. w Brzeźnie koło Chełma.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
W. Jędrzejewicz, P.O.W. i Batalion Warszawski. Moja służba 1914-1915, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 18/1931; T. Piskorski, Wykaz poległych i zmarłych uczestników ruchu niepodległościowego młodzieży narodowej (Członków Związku Młodzieży Polskiej – „Zet”, Organizacji „Przyszłość” – „Pet” i innych stopni organizacyjnych) w okresie lat 1886-1936, Warszawa 1936.