Aleksander Hertz

Urodził się w 1895 r. w rodzinie żydowskiej. Syn powstańca 1863 r.
W okresie nauki szkolnej należał do Zw. Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej, a następnie PPS.
W czasie I wojny światowej należał do POW.
Studiował w Warszawie i Wiedniu, uzyskując doktorat.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Zajmował się głównie problematyką historii doktryn socjologicznych i socjologii stosunków politycznych. Współpracował z miesięcznikiem „Wiedza i Życie”. Był inicjatorem badań nad socjologią teatru w Polsce. Prowadził wykłady w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej i w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej. Wspólpracował z Polskim Radio.
Podczas kampanii 1939 r. wyjechał do Francji. Stamtąd w 1940 r. przedostał się do Stanów Zjednoczonych, gdzie zamieszkał na stałe. Początkowo współpracował z Office of War Information.
Po zakończeniu wojny utrzymywał się z księgarstwa.
Zmarł w 1983 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.