Bojownikom niepodległości

Aleksander Jan Habiniak

(1897-1940)

Urodził się 19 lipca 1897 r. w Bartkowicach. Syn Władysława i Pauli z Widuchów.
Od 1913 r. członek Zw. Strzeleckiego ps. „Wysoki”.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W 1915 r. przeszedł do POW.
Od listopada 1918 r. w WP. Z dniem 31 stycznia 1920 r. mianowany ppor. piech. Brał udział w wojnie z bolszewikami.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. W 1923 r. oficer instrukcyjny PKU w Wieluniu, po czym do 1926 r. oficer instrukcyjny PKU w Piotrkowie. Następnie (1927-1928) w 77 pp. Przeniesiony do 28 pp, był komendantem obwodowym PW na m. Łódź. Awansowany 1 stycznia 1931 r. na kpt. piech., służył w 28 pp (1932). W 1933 r. przeniesiony do 36 pp, był komendantem obwodowym PW i komendantem Zw. Strzeleckiego na województwo warszawskie. W 1935 r. w 42 pp. Wiosną 1939 r. był kierownikiem PW w AWF w Warszawie.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Podczas kampanii 1939 r. dowódca komp. w Ośrodku Zapasowym 19 DP. Brał udział w walkach z Sowietami o Grodno (20-21 września). Po zakończeniu walk podjął działalność konspiracyjną. Od jesieni należał do współorganizatorów Organizacji Orła Białego. Był wiceprzewodniczącym organizacji na teren Warszawy. W końcu roku wraz z organizacją wcielony do SZP, a potem do ZWZ. W marcu 1940 r. objął komendę Okręgu ZWZ Polesie ps. „Kmicic”, „Kuźma”. Awansował na mjr. piech.
Zginął w sierpniu 1940 r. w walce z funkcjonariuszami NKWD w Brześciu nad Bugiem podczas próby aresztowania.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 6/1934
Źródła

W.K. Cygan, Kresy we krwi 1939, Mińsk Mazowiecki 2012; „Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.