Urodził się 19 czerwca 1898 r. we wsi Stanowisko koło Sejn. Syn Władysława.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Brał udział w walkach z bolszewikami. Po wojnie w rezerwie. Z dniem 1 stycznia 1933 r. mianowany ppor. rez. piech.
W niepodległej Polsce pracował jako leśniczy lasów państwowych w Nadleśnictwie Dziadowlańskie pow. Prużana, a potem w Białowieży.
Podczas II wojny światowej po kampanii 1939 r. znalazł się na terenie sowieckiej okupacji. Deportowany w lutym 1940 r. w okolice Nowosybirska. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej (22 czerwca 1941) i podpisaniu umowy Sikorski–Majski został uwolniony. Wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR. Awansowany na por. rez. piech. Był szefem intendentury 7 DP. Razem z armią przeszedł na Bliski Wschód.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 19 stycznia 1959 r. i został pochowany na Cmentarzu Gunnerbury w Londynie.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, srebrnym Krzyżem Zasługi z mieczami i francuskim Krzyżem Wojennym.
K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski rezerw 1934.