Bojownikom niepodległości

Aleksander Jasiński

(1897–1971)

Aleksander JasińskiUrodził się 16 stycznia 1897 r. w Stróży pow. Nowy Sącz. Syn Wiktora i Ludwiki z Toporków.

Uczył się w gimnazjum w Krakowie-Podgórzu.

Od 1910 r. należał do skautingu, a od 1914 r. do Polskich Drużyn Strzeleckich. Był uczestnikiem kursu instruktorskiego w Nowym Sączu (15 lipca-2 sierpnia). Służył wówczas w 3 komp. Po przerwaniu kursu przybył do Krakowa.

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Aleksy”. Służył w 3 komp. I baonu 1 pp LP. Ciężko ranny w głowę we wrześniu 1915 r. pod Bereźnicą, w drugiej połowie grudnia leczył się w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. Jako niezdolny do służby 25 wrzesnia 1917 r. zwolniony z Legionów.

Od 1918 do 1920 r. kontynuował naukę w gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Krakowie.

W latach 1920–1932 był osadnikiem wojskowym w Horochowie na Wołyniu.

Należał do Związku Osadników, jeden z organizatorów i należał do zarządu oddziału Związku Legionistów Polskich, powiatowego koła Związku Inwalidów Wojennych RP, Kasy Stefczyka i spółdzielni handlowej.

W 1932 r. ponownie zamieszkał w Krakowie.

W 1935 r. wybrany na posła w okręgu wyborczym nr 81 (Kraków), był członkiem Parlamentarnej Grupy Krakowskiej, której był skarbnikiem. Mandat poselski sprawował do 1938 r.

Zmarł 3 sierpnia 1971 r. w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim kwat. XIVA.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Żonaty z Władysławą Jasiurka.

Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; „Monitor Polski” nr 251/1931; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny t. II, Warszawa 2000.