Bojownikom niepodległości

Aleksander Jastrzębski

(1899–po 1939)

Urodził się 28 lutego 1899 r. w Radzikowie-Oczkach pow. Siedlce. Syn Juliana i Tekli.

W czasie I wojny światowej od 15 sierpnia 1916 r. w POW ps. „Wilk”. Służył w obwodzie siedleckim. Brał udział w rozbrajaniu Niemców (11 listopada 1918 r.), po czym automatycznie przeszedł do Wojska Polskiego.

Był żołnierzem 22 pp. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 stycznia 1922, w pułku tym służył co najmniej do 1924 r. Następnie (1928, 1932) w 5 pp leg i 21 pp (1935). Awansowany 1 stycznia 1936 r. na kpt. piech., wiosną 1939 r. był dowódcą 2 komp. ckm 33 pp.

Podczas kampanii 1939 r. dowódca 4 komp. 12 baonu wartowniczego broniącego składnicy amunicji w Palmirach.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Medalem Niepodległości.

Źródła

L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; S. Kordaczuk, Siedlecka Księga Chwały 1914–1944. Mieszkańcy regionu w walce o wolność i niepodległość, Siedlce 2018; „Monitor Polski” nr 258/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.