Bojownikom niepodległości

Aleksander Ostrowski

(1895–1986)

Urodził się 27 lutego 1895 r. w Krasnej pow. Siedlce. Syn Władysława i Tadei Marii z Bogusławskich.

W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Po wojnie z Rosją bolszewicką lat 1919–1920 przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. tab. z 1 czerwca 1919 r. Powołany do służby czynnej i awansowany 1 maja 1925 r. na por. tab., został przydzielony do 1 szw. taborowego. W 1928 r. pozostawał w dyspozycji kierowanika Centralnych Zakładów Taborowych, w roku 1932 służył w Kierownictwie Zaopatrzenia Taborów. Następnie przeniesiony do rezerwy lub w stan spoczynku.

Zmarł 1 kwietnia 1986 r. w Warszawie, został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 7.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Michaliną Smykowską, miał z nią syna Pawła (III 1943–6 VI 1944).

Źródła

„Monitor Polski” 1932, nr 217; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.