Bojownikom niepodległości

Alfred Gugulski

(1896-po 1939)

Urodził się 3 czerwca 1896 r. w Jędrzejowie. Syn Piotra i Anny ze Szczerbińskich.

Ukończył seminarium nauczycielskie.

W czasie I wojny światowej od 1917 r. w II Korpusie Polskim..

Po 1918 r. w WP. Następnie w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

Od 1 maja do 31 sierpnia 1920 r. w Zarządzie Cywilnym Ziem Wołyni i Frontu Podolskiego.

W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. Od 1 października 1920 do 17 czerwca 1923 r. zastępca komendanta powiatowego we Włodzimierzu Wołyńskim. Następnie w policji granicznej. Od 27 listopada 1924 do 24 lutego 1925 r. był zastępcą komendanta powiatowego w Lublinie. Od 25 lutego do 20 maja sprawował funkcję kierownika komisariatu w Kowlu, po czym do 22 sierpnia 1930 r. sprawował funkcję zastępcy komendanta powiatowego w Lublinie i Włodzimierzu Wołyńskim. Potem do 7 kwietnia 1935 r. zastępca komendanta powiatowego kolejno w Lublinie, Sierpcu i Makowie Mazowieckim. W 1934 r. posiadał stopień podkomisarza. Od 8 kwietnia do 30 maja zastępca komendanta powiatowego w Baranowiczach. 31 maja został kierownikiem Wydz. Śledczego w Baranowiczach. Stanowisko to zajmował do wojny.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Żonaty z Michaliną Demptera (?), miał syna (ur. 1928).

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 6/1934
Źródła

„Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Wojtkowski, Listy proskrypcyjne funkcjonariuszy Policji Państwowej sporządzone przez NKWD, w: Zbrodnia nie ukarana. Katyń-Twer-Charków, Warszawa 1996.