Bojownikom niepodległości

Alfred Jaworski

(1896–po 1931)

Urodził się 29 marca 1896 r. w Dobrej koło Limanowej. Syn Karola.

Był praktykantem magazynowym.

W czasie I wojny światowej od 7 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich ps. „Słomka”. Od 20 września w stopniu kpr. służył w 13 komp. 2 pp LP. W jej składzie 30 września wyjechał na front w Karpaty. Ranny 28 października, na początku listopada przebywał w szpitalu w Dombo. Chory, na początku maja i w sierpniu przebywał w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Następnie w Domu Rekonwalescentów w Furth koło Eichgraben.Po rekonwalescencji powrócił na front, gdzie został ranny na Wołyniu. Od kwietnia do czerwca 1917 r. w Inspektoracie Werbunkowym w Łukowie. W sierpniu skierowany na kurs wyszkolenia nr 6.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1931 r. posiadał stopień st. sierż. Służył wówczas w 10 baonie KOP w Krasnem nad Uszą.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.

Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich, t. I: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 287/1931.