Bojownikom niepodległości

Alfred Roman Jabłoński

(1896–1953)

Urodził się 24 lub 29 czerwca 1896 r. w Przeworsku. Syn Franciszka i Honoraty z Mroczyńskich.

Uczeń gimnazjum.

Po wybuchu I wojny światowej (28 lipca 1914) od 15 września podjął służbę w Legionach Polskich. W szeregach 4 kompanii I baonu 4 Pułku Piechoty, III Brygady LP (od 10 maja 1915). W jej składzie 15 lipca 1915 r. wyruszył na front. Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie. Ranny 1 sierpnia w bitwie pod Jastkowem. Leczył się w szpitalu fortecznym nr 9 w Krakowie. Po rekonwalescencji przebywał w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach. W maju 1916 r. w szeregach kompanii marszowej  odszedł na front. Walczył na froncie wołyńskim. Ranny 7 lipca 1916 r. podczas odwrotu spod Kościuchnówki. Ze względu na stan zdrowia 25 kwietnia 1917 r. zwolniony z Legionów.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w rodzinnej miejscowości. Pracował jako nauczyciel.

Zmarł w lipcu 1953 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Aleksandrą Bujny, miał synów Kazimierza (VIII 1922–1940) i Zbigniewa (III 1924 – V 1995) oraz córki Danutę (1923 – XII 1936) i Janinę (ur. V 1928) zamężną Wendland.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
„Monitor Polski” 1933, nr 171
Źródła

„Monitor Polski” 1933, nr 171; CAW I.120.63.338; CAW I.120.30; Oss. 15814; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.