Urodziła się 5 lipca 1898 r. w Warszawie. Córka Maksymiliana i Zofii z Chwatów.
Ukończyła gimnazjum A. Walickiej i dwa kursy szkoły sztuk stosowanych.
Członkini tajnego skautingu, zaś w latach 1915-1917 pracowała w POW i w Lidze Kobiet Polskich Pogotowia Wojennego.
W czasie wojny polsko-ukraińskiej (1918-1919) służyła jako sanitariuszka. Następnie była referentką w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W 1920 r. żołnierz 2 Ochotniczej Legii Kobiet w Wilnie. Redagowała pismo „Pod Karabinem”.
Od 1922 r. pracowała jako publicystka. W latach 1926-1927 redagowała i wydawała pismo Biuletyn Polityczny. Na przełomie 1927 i 1928 r. współpracowała z Demokratycznym Komitetem Wyborczym Kobiet Polskich i BBWR. W latach 1930-1932 należała do FIDAC. Pracowała w wydz. prasowo-propagandowym Światowego Zw. Polaków z Zagranicy oraz w Polskim Radio.
Należała do Zw. Peowiaków i Samopomocy Społecznej Kobiet. Autorka licznych książek m.in. o tematyce historycznej.
Po kampanii 1939 r. pozostawała w Warszawie. Aresztowana przez Niemców z mężęm i córką.
Zamordowana 20-21 czerwca 1940 r. w zbiorowej egzekucji w Palmirach.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna z Janem Bełcikowskim, miała z nim córkę Annę.
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 131/1933.