Urodził się 10 listopada 1895 r. w Rybnej. Syn Józefa i Rozalii z Wałachów.
Od października 1919 r. należał do POW Górnego Śląska.
Od 10 lipca 1921 r. służył w Straży Gminnej, a od 23 czerwca 1922 r. w Policji Województwa Śląskiego. Do 15 września 1926 r. był funkcjonariuszem na posterunku w Nakle, a następnie (do wojny) w Strzybnicy. Po 1932 r. awansował na st. posterunkowego.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 033/1 z 16 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 167/1932.