Urodził się 9 maja 1894 r. w Rudołtowicach. Syn Pawła i Franciszki z Kozików. Brat Józefa (zob.).
Uczestnik powstania śląskiego.
W niepodległej Polsce co najmniej od 1 czerwca 1923 r. funkcjonariusz Policji Województwa Śląskiego. Mianowany tego dnia st. posterunkowym, i awansowany 1 grudnia 1924 r. na przodownika, do 15 października 1929 r. pełnił służbę w komisariacie Zawodzie, a następnie w komendzie rezerwy w Katowicach. W 1935 r. funkcjonariusz na posterunku w Brynowie (obecnie część Katowic).
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 038/3 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 63/1933.