Bojownikom niepodległości

Alojzy Jakubiec

(1895–po 1936)

Urodził się 5 lipca 1895 (1894?) r. w Godziszce pow. Biała. Syn Szymona i Marii z Pawlików.

W czasie I wojny światowej od 14 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w III baonie 2 pp LP. Podczas kampanii karpackiej na przełomie roku przeniesiony do komp. sztabowej Komendy Legionów. Po utworzeniu 6 pp LP (28 lipca 1915) w I baonie tego pułku.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Krakowie. Zwolniony 5 czerwca 1918 r.

Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył na posterunku żandarmerii w Lipniku koło Bialej, skąd 28 lutego 1919 r. został wydalony. Od maja leczył się w szpitalu zapasowym w Bielsku.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi. Pracował jako robotnik. Uzyskał zaopatrzenie na podstawie dekretu prezydenta z 13 stycznia 1936 r.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.

Źródła

„Monitor Polski” nr 167/1932.