Urodził się 14 stycznia 1897 r. w Pszowie. Syn Pawła i Marii z d. Knura.
Od 1 lipca 1922 r. w Policji Województwa Śląskiego. Do 31 sierpnia 1932 r. pełnił służbę w oddziale konnym w Katowicach. 1 czerwca 1923 r. awansował na st. posterunkowego. Następnie był funkcjonariuszem na posterunku w Mokrem i Chwałowicach. Po 1932 r. awansował na przodownika. Od 1 kwietnia 1939 r. komendant posterunku w Gierałtowicach.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 03 z początku kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 167/1932.