Bojownikom niepodległości

Anatol Bogomazow–Bieliński

(1896-po 1939)

Urodził się 16 lipca 1896 r. w m. Goderym na Podolu. Syn Bazylego i Ludgardy.
Ukończył gimnazjum w Bielcach w Besarabii.
Po 1918 r. w WP. W okresie od 2 marca 1919 do 10 grudnia 1920 r. służył w 14 puł. Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. Ukończył klasę kawaleryjską Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie. Następnie w sztabie 1 DJazdy. Z dniem 1 lipca 1920 r. mianowany ppor. kaw. Po wojnie w rezerwie.
W niepodległej Polsce ukończył Wydz. Mechaniczny Politechniki Warszawskiej, uzyskując dyplom inżyniera.
Mieszkał w Warszawie. Pracował jako zawiadowca sekcji warsztatów głównych DOKP w Warszawie, a od 1931 r. (początkowo jako p.o.) kierownik działu warsztatów głównych Warszawa-Praga tej dyrekcji. Był też prezesem rady nadzorczej spółdzielni „Zdobycz Kolejarzy” na Pelcowiźnie.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 27 XI 1927) z Zofią Dobrowolską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

„Dziennik Urzędowy Ministerstwa Komunikacji” nr 8/1931; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.