Anatoliusz Grądman

Urodził się 5 czerwca 1903 r. w Kaliszu. Syn Ignacego i Joanny z Karczmarzewskich. Brat Lucjana (zob.).

W czasie I wojny światowej w POW.

W niepodległej Polsce mieszkał w Pińsku. Pracował jako urzędnik.

Podczas II wojny światowej jako „Anatol Karaś” i „Stefan Grudziński” brał udział w działalności konspiracyjnej. W latach 1942-1943 jako „Doktór” służył w oddziale GL/AL. Stanisława Gacia w Puszczy Kampinoskiej. W lipcu 1944 r. w Batalionach Chłopskich.

Od 1 listopada 1944 r. był kierownikiem wydz. personalnego w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie. 15 stycznia 1945 r. został p.o. kierownika tego wydz. i jednocześnie sekretarzem sekretariatu tego urzędu. 1 czerwca tego roku objął stanowisko st. referenta i p.o. kierownika wydz. personalnego Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu. 2 marca 1946 r. w stopniu kpt. objął funkcję kierownika tego wydz. Zwolniony dyscyplinarnie z UB (30 września 1949 r.) za to, że: „(...) ze względu na brak klasowego podejścia i wnikliwości w ocenie ludzi, przyjął do aparatu B.P. na stanowiska kierownicze ludzi rekrutujących się z elementów klasowo obcych, ponadto świadomie wprowadził do pracy w Sł. Bezp. dezertera z WP, (...) aktywnego NSZ-towca, namawiając go do zatajenia powyższych faktów w swoich aktach osobowych.

Był zasłużonym działaczem ruchu robotniczego.

Zmarł 12 września 1970 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 2 (Junikowo) w Poznaniu.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Julią Michałowską, miał dwoje dzieci m.in. syna Fryderyka Ignacego.