Bojownikom niepodległości

Andrzej Augustyniak

(1872–1941)

Urodził się 13 listopada 1872 r. w Krzepicach koło Częstochowy. Syn Piotra i Petroneli z Chyżyńskich. Pracował jako stolarz meblowy.

Od roku 1897 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, podczas wojny rosyjsko–japońskiej (1904–1905) brał udział w akcji antymobilizacyjnej. Aresztowany w roku1905, zbiegł. Od 1906 r. brał udział w sprowadzaniu broni dla Organizacji Bojowej PPS. Aresztowany ponownie, wskutek zabiegów rodziny uwolniony. Działał w ruchu spółdzielczym, doprowadził do utworzenia Stowarzyszenia Spółdzielczego „Nasza Piekarnia”.

Po wybuchu I wojny światowej, od sierpnia 1914 r. służył w Legionach Polskich, w szeregach 1 pp I Brygady LP. Ze względu na chorobę płuc zwolniony ze służby. W latach 1915–1918 należał do Polskiej Organizacji Wojskowej w Częstochowie. 11–12 listopada 1918 r. brał udział w rozbrajaniu Niemców w tym mieście.

W niepodległej Polsce od końca 1918 r. z ramienia PPS njależał do Częstochowskiej Rady Robotniczej, wszedł do Rady Miasta. W okresie międzywojennym aktywny w ruchu spółdzielczym.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. Na początku roku 1940 był jednym ze współorganizatorów PPS – Wolność, Równość, Niepodległość. Zmarł 28 maja 1941 r. w Częstochowie, pochowany na Cmentarzu Kule.

Żonaty z Agnieszką Pilarską.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1937, nr 259.