Bojownikom niepodległości

Andrzej Augustyniak

(1892-1987)

Urodził się 1 listopada 1892 r. we wsi Dębe koło Czarnkowa. Syn Wojciecha i Agnieszki z Kitlów.

 

Ukończył siedmioklasową szkołę powszechną.

 

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w armii niemieckiej. Służył w niej do 1918 r.

 

Jako dowódca oddziału uczestniczył w przygotowaniach do powstania na terenie powiatu czarnkowskiego i samego miasta. Jako zastępca dowódcy 2 komp. por. Króla wyruszył na front w okolicach wsi Romanowo i Walkowice.

 

W niepodległej Polsce mieszkał w Czarnkowie. Działał w Przysposobieniu Wojskowym.

 

Po II wojnie światowej pracował w Spółdzielni Pracy Remontowo-Budowlanej w Czarnkowie.

 

Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (był prezesem koła w Czarnkowie).

 

Zmarł 29 września 1987 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr2 (Junikowo) w Poznaniu.

 

Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.

 

Żonaty z Agnieszką Broniewską, miał z nią syna Edmunda (9 VI 1921-25 XII 1941) i córki Irenę (21 V 1930-16 VII 2002) oraz Marię (20 I 1934-12 III 2009).

Źródła

www.powstancy-wielkopolscy.pl/andrzej_augustyniak [dostęp 11 XII 2023]; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” 1938, nr 93.